home
  page 1
  page visualizzata
  page 3
  page 4
  page 5
   
   
   
   
   
   
   
   
   

Lugete, o Veneres Cupidinesque, et quantum est hominum venustiorum: passer mortuus est meae puellae,  passer, deliciae meae puellae, quem plus illa oculis suis amabat. nam mellitus erat suamque norat ipsam tam  bene quam puella matrem, nec sese a gremio illius movebat, sed circumsiliens modo huc modo illuc ad solam  dominam usque pipiabat. qui nunc it per iter tenebricosum illuc, unde negant redire quemquam. at vobis male  sit, malae tenebrae Orci, quae omnia bella devoratis: tam bellum mihi passerem abstulistis o factum male! o  miselle passer! tua nunc opera meae puellae flendo turgiduli rubent ocelli.

Phaselus ille, quem videtis, hospites, ait fuisse navium celerrimus, neque ullius natantis impetum trabis  nequisse praeterire, sive palmulis opus foret volare sive linteo. et hoc negat minacis Hadriatici negare  litus insulasve Cycladas Rhodumque nobilem horridamque Thraciam Propontida trucemve Ponticum sinum, ubi  iste post phaselus antea fuit comata silva; nam Cytorio in iugo loquente saepe sibilum edidit coma. Amastri  Pontica et Cytore buxifer, tibi haec fuisse et esse cognitissima ait phaselus: ultima ex origine tuo  stetisse dicit in cacumine, tuo imbuisse palmulas in aequore, et inde tot per impotentia freta erum  tulisse, laeva sive dextera vocaret aura, sive utrumque Iuppiter simul secundus incidisset in pedem; neque  ulla vota litoralibus deis sibi esse facta, cum veniret a mari novissimo hunc ad usque limpidum lacum. sed  haec prius fuere: nunc recondita senet quiete seque dedicat tibi, gemelle Castor et gemelle Castoris

Cui dono lepidumnovum libellum arida modo pumice expolitum? Corneli, tibi: namque tu solebas meas esse  aliquid putare nugas iam tum, cum ausus es unus Italorum omne aevum tribus explicare cartis doctis,  Iuppiter, et laboriosis. quare habe tibi quidquid hoc libelli qualecumque; quod, o patrona virgo, plus uno  maneat perenne saeclo.
Passer, deliciae meae puellae, quicum ludere, quem in sinu tenere, cui primum digitum dare appetenti et  acris solet incitare morsus, cum desiderio meo nitenti karum nescio quid libet iocari et solaciolum sui  doloris, credo ut tum gravis acquiescat ardor: tecum ludere sicut ipsa possem et tristis animi levare  curas! Tam gratum est mihi quam ferunt puellae pernici aureolum fuisse malum, quod zonam solvit diu  ligatam.